5274  

الکترود چیست

در طراحی سازه فلزی الکترودها نقش مهمی را ایفا می کنند. الکترود، فلزی با طول محدود و روکش نسبتا ضخیمی از موادی که دو هدف را برآورده می کند: تثبیت قوس الکتریکی و بهبود خواص فلز جوش
الکترودها در پنج گروه اصلی طبقه بندی می شوند:
1- الکترود فولاد نرمه
2- الکترود فولاد کربن
3- الکترود فولادهای آلیاژی خاص
4- الکترود چدن
5- انواع الکترود های غیرآهنی
روکش الکترود در حد وسیعی ترکیب فلز جوش را تنظیم می کند، خواه از طریق حفظ ترکیب اصلی مفتول الکترود یا با اضافه کردن عناصر دیگر. یکی از شیوه های نسبتا جدید، اضافه کردن پودر آهن به روکش الکترود می باشد. در حرارت شدید قوس الکتریکی، پودر آهن به فولاد تبدیل شده و به ترسیب جوش روی فلز مبنا کمک می کند. با افزایش مقداری پودر آهن به مواد روکش، بازده جوشکاری افزایش یافته و ظاهر جوش بهبود می یابد. به الکترودهایی که دارای پودر آهن هستند، الکترودهای پربازده می گویند. بازده جوش چنین الکترودهایی زیاد بوده و معمولا از آنها در حالت تخت استفاده می شود.



روکش الکترود باعث سهولت تشکیل در آغاز عملیات جوشکاری و حفظ پایداری و تثبیت قوس در حین پیشرفت عملیات جوشکاری می گردد. همچنین این روکش مانند عایق روی مفتول الکترود عمل می کند. تمایل به امتزاج با فلز پایه در الکترودهای روکش دار نسبت به الکترودهای بدون روکش کمتر است و این الکترودها اجازه رواداری بیشتری را در طول قوس می دهند. کنترل دقیق تر و بهتر قوس الکتریکی، اجازه استفاده از شدت جریان بیشتر و الکترود های ضخیم تری را می دهد.

روکش الکترود دارای عملکردهای زیر است:
تامین حفاظ گازی در مقابل ورود اکسیژن و ازت به حوضچه مذاب و ایجاد پوششی از سرباره مذاب روی فلز مذاب چوشکاری
مشابه یک نظافتچی در زدودن اکسیدها و آلودگی ها عمل می کند.
نرخ سرد شدن فلز جوش را کاهش می دهد و به تبع از آن جوش با شکل پذیری زیاد ایجاد می کند.